xs
xsm
sm
md
lg

อุบัติเหตุเกือบดับฝัน “ยิว”นางฟ้าวีลแชร์! ตั้งปณิธานให้ผู้ป่วยกลับบ้านอย่างมีสุข!

เผยแพร่:   ปรับปรุง:


รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 8 มิถุนายน 2562 พาคุณผู้ชมไปพบกับเรื่องราวของ “ยิว” พยาบาลสาว ที่ครั้งหนึ่ง อุบัติเหตุแทบจะดับฝันในการเป็นพยาบาลของเธอ แต่ด้วยความไม่ยอมแพ้ และโอกาสที่ได้รับจากคนรอบข้าง ทำให้เธอเดินถึงฝันได้สำเร็จ แม้จะเป็น “พยาบาลบนวีลแชร์” ก็ตาม



ยิว หรือกรรณิการ์ ศรีวิจา สาวจาก อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ ฝันอยากเป็นพยาบาลตั้งแต่เด็ก เพราะมีภาพประทับใจที่นักศึกษาพยาบาลดูแลปู่ของเธอดีมากระหว่างรักษาตัวในโรงพยาบาล แต่แล้ว อุบัติเหตุที่ไม่คาดคิด ก็ทำให้ฝันของนักศึกษาพยาบาลปี 4 อย่างเธอแทบดับสลาย

“เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ยิวนั่งรถเก๋ง นั่งข้างๆ กับเพื่อน รถเฉี่ยว มันก็ตกสะพาน ทำให้กระดูกสันหลังของยิว ประมาณใต้ราวนมหักทับเส้นประสาท ตอนนั้นยังไม่รู้จะเป็นอย่างไร จะกลับมาเดินได้หรือเปล่า ตั้งแต่ใต้ราวนมจะไม่รู้สึกเลย ขาก็อ่อนแรง”

แม้ระหว่างรักษาตัวในโรงพยาบาล หมอจะยังไม่ยืนยันว่า เธอจะเดินได้อีกครั้งหรือไม่ แต่เธอไม่ได้กังวลเรื่องนั้นมากเท่ากับเรื่องเรียนว่าจะไปต่อได้หรือไม่ จะจบพร้อมเพื่อนหรือไม่?

“เราถ่ายรูปจบกันหมดแล้ว มีชุดที่จะใส่ถ่ายรับพิธีจบกันหมดแล้วทุกคน แต่อึ้ง ในใจภาวนา 2 อาทิตย์ขอให้หายเถอะ ฉันจะกลับไปเรียนต่อ ฝึกงานต่อให้เสร็จ แล้วฉันจะได้จบพร้อมเพื่อน แต่มันไม่ได้ ก็เลยรอ เผื่อสัก 1 เดือนก็ได้ อยู่ด้วยความหวัง ฉันต้องออกไปให้ได้ ตอนนั้นตั้งเป้าอยู่ 2 อย่าง ทำอย่างไรให้ลุกขึ้นมาจากเตียงให้เร็วที่สุด และขอให้กลับไปฝึกงานให้ได้เร็วที่สุด แรกๆ ก็รู้สึกแย่ แต่พออยู่ไปมันก็เรียนรู้ แค่จะลุกมานั่ง 3 นาทียังเจ็บ แล้วจะไปเรียน จะไหวเหรอยิว ช่วยเหลือตัวเองก็ไม่ได้ ต้องมีคนมาพลิกตัวให้ ต้องแขวนน้ำเกลือ แขวนยา หลายอย่าง ทำให้เราเรียนรู้ว่า ต้องยอมรับความจริงว่า ตอนนี้เรารักษาตัวอยู่ สิ่งที่จะทำตอนนี้คือ โฟกัสการรักษาตัวเอง เพื่อที่ถ้าหายดี เราจะได้กลับไปเรียน”

แพทย์ รพ.สันทราย จ.เชียงใหม่ ช่วยเต็มที่ เพราะเห็นว่า อนาคตน่าจะไปได้ไกล

“ได้เจอยิวครั้งแรกเมื่อประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว เขามานี่ตอนนั้นเขาบาดเจ็บไขสันหลัง ขาทั้งสองข้างไม่มีแรง มีแรงแค่แขน ตอนนั้นเขานอนเตียงที่ รพ.เขาช่วยเหลือตัวเองยังไม่ได้ เขาบอกเราว่า หมอ หนูต้องการที่จะช่วยเหลือตัวเอง อยากมาฝึกทำกายภาพ มาฟื้นฟู เราเลยต้องตรวจประเมินเขา ซึ่งเราพบว่า ยิวช่วงบน มือกับแขนมีกำลังที่ดี แต่เขาจะอ่อนตั้งแต่ใต้สะดือ ใต้เอวลงไป ไม่มีแรง ควบคุมการขับถ่ายไม่ได้ ขยับไม่ได้ และชาหมดเลย ตอนนั้นเขาลำบากมากในการใช้ชีวิต ตั้งแต่การเคลื่อนย้ายตัวเอง การพลิกตะแคงตัว การขับถ่าย การลุกนั่ง ตอนนั้นนั่งเองไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ต้องอาศัยญาติในการช่วยเหลือ เราประเมินดูแล้วว่า จริงๆ แล้ว ศักยภาพเขา เขาช่วยเหลือตัวเองได้หมดทุกอย่าง โดยไม่ต้องพึ่งคนอื่นเลย และเขาอายุน้อย 2.เขาเป็นนักศึกษาพยาบาล ตอนนั้นเขาเรียนอยู่ปี 4 ยังไม่จบ เราเห็นว่าเขาน่าจะมีอนาคตไปได้ไกล ถ้าเขาช่วยเหลือตัวเองได้ ต่อไปเขาจะเป็นพลังที่จะไปช่วยคนอื่นได้ต่อไป ถ้าเขาจบพยาบาลได้” พญ.ชลาทิพย์ ซื่อวัฒนกุล แพทย์เวชศาสตร์ฟื้นฟู รพ.สันทราย

ผอ.โรงพยาบาลสันทราย พร้อมรับเข้าทำงาน

“ความจริงผมทราบตั้งแต่ตอนที่ยิวเขาประสบอุบัติเหตุตั้งแต่เป็นนักศึกษาแล้ว และได้รับมาดูแลเรื่องทำกายภาพบำบัด คิดว่า ความจริงก็เหลือตัวเดียวสองตัวก็จบแล้ว ก็คิดว่า น่าจะทำอะไรได้ ไม่ใช่ว่าเรียนมาตั้งหลายปีแล้ว จะทำไม่ได้ เลยคิดว่ารอให้เรียนให้จบ แล้วจะรับมาทำงาน” นพ.วรวุฒิ โฆวัชรกุล ผู้อำนวยการ รพ.สันทราย

ด้วยการกายภาพและฟื้นฟูจากแพทย์โรงพยาบาลสันทราย ทำให้ยิวช่วยเหลือตัวเองได้มากขึ้นๆ และในที่สุด โอกาสที่ยิวได้รับจากผู้อำนวยการโรงพยาบาลสันทราย ให้เธอได้เข้าทำงาน ก็ทำให้เธอเดินถึงฝันได้สำเร็จ

“ตอนนี้ยิวทำหน้าที่ซักประวัติผู้ป่วย เหมือนการสกรีนคนไข้ให้แพทย์ เราต้องใช้ความรู้ของการเป็นพยาบาลนะ เพราะถ้าคนไข้หนักมา เราต้องรีบส่งต่อที่อื่น เพื่อให้เขาได้รับการรักษาให้เร็วที่สุด สำหรับการทำงาน นั่งวีลแชร์ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อยิวนะ ยิวทำได้ แม้ยิวจะวิ่งแบบคนอื่นไม่ได้ แต่ถามว่า ให้ประเมินคนไข้ได้ไหม ได้ และถ้ามีอะไรที่เราสงสัย เราก็ถามพี่ๆ เพื่อนร่วมงาน เขาเหมือนครูของเรา เพราะเรามาใหม่ ประสบการณ์เราอาจยังน้อย ก็เข้าอบรมตลอด ก็ทำได้ แค่เพียงเรานั่งวีลแชร์”

“จากประสบการณ์ จะเจอคนไข้แบบ หมอ ทำไมพูดเพราะจัง ทำไมใจดีจังเลย ครั้งหน้าให้ได้เจอคุณหมออีกนะ หรือบางครั้งเขามาซ้ำ ได้เจอคุณหมออีกแล้ว คุณหมอใจดี เป็นความรู้สึกดีที่เราได้รับจากคนไข้ มันทำให้เรามีกำลังใจในการทำงาน ...ยิวมีปณิธานว่า ทำประโยชน์ให้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เท่าที่แรงเราจะมี ทำให้ผู้ป่วยมีความสุขกลับบ้านให้ได้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เหนื่อยกายไม่ใช่ปัญหาสำหรับเราหรอก เพราะเราเคยเป็นผู้ป่วย เรารู้ดีว่า การที่มานั่งรอหมอ มันนานแค่ไหน เราต้องทำอย่างไรก็ได้ ให้เขากลับบ้านโดยสวัสดิภาพ และรู้สึกดีที่ได้เจอเรา ผู้ป่วยต้องได้รับสิ่งดีๆ ไป ยิวจะให้ประโยชน์กับทุกคนให้มากที่สุดเท่าที่ยิวทำได้”

เปรียบ “วีลแชร์” เป็นอวัยวะที่ 33 ของ “ยิว”

“(ถาม-ปกติออกจากบ้านเพื่อไปทำงานกี่โมง?) ประมาณ 7.30 น. (ถาม-ใช้เวลาเดินทางนานไหม?) 3 นาที 200 เมตร (ถาม-ปกติอยู่ที่นี่อยู่คนเดียว การใช้ชีวิตคนเดียว ยากลำบากไหม?) ก็ไม่ค่อยยากเท่าไหร่ ทำเหมือนคนปกติทั่วไป อย่างอาบน้ำต้องลงไปนั่งชักโครก เพราะยืนแบบคนปกติไม่ได้ อยู่ในห้องก็ใช้วีลแชร์เคลื่อนไหวไป ชีวิตของเราส่วนหนึ่งให้วีลแชร์มาเติมเต็ม ยิวจะเรียกมันว่า อวัยวะที่ 33 เพราะมันสำคัญกับเรา ถ้าไม่มีมัน เราก็ไปที่ไหนไม่ได้เลย”

ประทับใจ รพ.สันทราย เปรียบเหมือน “บ้าน” เหมือน “ครอบครัว”

“ได้รับอะไรจากที่นี่เยอะมาก ที่นี่คือบ้านหลังหนึ่งที่มีครอบครัวเยอะที่คอยช่วยเรา ให้โอกาสเรา ให้กำลังใจเราในการใช้ชีวิต ทำให้เรารู้สึกดีว่า ที่นี่คือบ้าน เพราะเรามาแอดมิดรักษาที่นี่ปีกว่า ทำให้รู้จักหลายๆ คน พี่พยาบาลหลายคนที่เอ็นดูเรา ซึ่งเราใกล้จะจบการศึกษา พอใกล้จะจบ แต่เราไปต่อไม่ได้ เขาก็อยากให้เราไปต่อได้ พอวันหนึ่งเราไปต่อได้ เราจบใส่ชุดขาวเหมือนเขา เขาก็ภูมิใจ เหมือนเขาเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรามาอยู่จุดนี้ มันใช้แรงเยอะมาก แรงใจ ถ้ามันไปไม่ได้ ถ้าใครหมดกำลังใจ มันจบแน่นอนชีวิต แต่ยิวต้องใช้แรงสูงมาก แต่ด้วยโอกาส ความเมตตาจากหลายๆ ที่ แล้วพอวันหนึ่ง คำพูดว่า คุณสามารถกลับไปเรียนได้นะ พี่รู้ไหม หนูมือสั่นยิ่งกว่าสอบติดพยาบาล มันเหมือนฉันได้ชีวิตฉันคืนมาแล้ว จากที่มันไม่มีหนทางเลย มันมืดไปหมด”

ยิวไม่เพียงเป็นพยาบาลบนวีลแชร์ที่พยายามทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุด เพื่อให้ผู้ป่วยกลับบ้านอย่างมีความสุข แต่เธอยังให้ความสำคัญกับการออกกำลังกายอีกด้วย

“(ถาม-ออกกำลังกายช่วงไหน?) ช่วงหลังเลิกงาน ประมาณ 5 โมงเย็น (ถาม-เริ่มออกกำลังกายนานหรือยัง?) จะ 2 ปีแล้ว หลังประสบอุบัติเหตุประมาณปีกว่า (ถาม-อะไรทำให้เราเริ่มตัดสินใจอยากลุกขึ้นมาออกกำลังกาย?) ทีแรกชอบพี่ตูน บอดี้สแลม เห็นเขาวิ่งก้าวคนละก้าวให้ รพ.บางสะพาน หลังจากนั้นเขามาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ รพ.นครพิงค์ เกี่ยวกับวิ่ง ...เราเข้าใจว่าเขาจะมา เราก็อยากเจอเขา... (ถาม-คิดว่าเรานั่งรถเข็น เราออกกำลังกายร่วมกับเขาได้?) คิดว่าได้ เพราะเรากายภาพ เรานอนพักอยู่ใน รพ.ตลอด และเรามีการยกเวท กล้ามเนื้อก็พอได้ เราออกไปได้ หมอก็บอกไปเลยๆ ลองไปดูสนามจะเป็นอย่างไร”

แม้ร่างกายอาจไม่เอื้อให้ทำอะไรได้เหมือนคนปกติทุกอย่าง แต่ “ยิว” มีไฟที่อยากทำอะไรอีกหลายอย่าง นอกเหนือจากเขียนเพจเล่าประสบการณ์ให้แรงบันดาลใจ

“ทุกคนอาจจะเห็นในเพจของยิว (บันทึกจากวีลแชร์) มีภาพเวลาวิ่ง เวลาอยู่ใน รพ. แต่ยิวยังมีกิจกรรมอื่นอีกเยอะที่ทำเหมือนคนปกติทั่วไป แต่ถ้ากลับไปที่บ้าน ถ้าเหนื่อย วันนี้คนไข้เยอะ ไม่อยากไปไหน ก็มีหนังสือให้ยิวอ่าน หรือไม่ก็เขียนเพจ เลี้ยงน้องแมว น่ารัก ฟังธรรมะ ยิวคาดหวังอยากทำเยอะกว่านี้ด้วยซ้ำ ถ้าสามารถออกไปทำ หรือมีมูลนิธิอะไรที่ใหญ่กว่านี้ และเราสามารถไปเป็นต้นแบบหรือไปเป็นกำลังใจเขา ให้เขากลับมาสู้ ยิวกำลังคิดแผนว่า เราจะทำอย่างไร ก็คุยกับหมอ สมมุติลูกเพจที่ประสบอุบัติเหตุมาใหม่ๆ เขาจะถามยิว กายภาพอย่างไร ทำอย่างไรถึงนั่งวีลแชร์ไปนั่นนี่ได้...”

“มีเคสเพิ่งผ่านมาไม่นาน เขาประสบอุบัติเหตุได้ประมาณ 3 เดือนและเข้ามาอ่านเพจยิว มาขอเป็นเพื่อนเฟซบุ๊ก เขาเล่าให้ฟังว่า ไปอ่านที่ยิวเขียนในเพจทั้งหมด แล้วเขาก็โทรมายิว ทำอย่างไรให้ใช้ชีวิตเหมือนเดิม ทุกวันนี้เชื่อไหมว่า เขาใช้เวลาแค่ 6 เดือน มานั่งวีลแชร์แบบยิว แต่งตัวสวยๆ จากที่คนอยู่ในยิม เป็นเทรนเนอร์ ตอนนี้ทำขนมขายอยู่ที่บ้านมีความสุข ตอนนี้ไปเป็นพิธีกรรายการด้วย เขามองเราเป็นตัวอย่าง แล้วเขาเอาไปใช้ในชีวิตเขา แม้เขาจะเดินไม่ได้ แต่ทางข้างหน้าของเขา มันมีทางอื่นอีกที่มันไปได้ ไม่ใช่ว่า เราต้องมุ่งทางเดิมที่เราเคยมา แต่จงบอกตัวเองว่ามันมีทางอีกทางที่เราจะไปได้ และจะประสบความสำเร็จได้”


นอกจากโอกาสและความช่วยเหลือจากคนรอบข้างที่มีส่วนสำคัญทำให้ “ยิว” ประสบผลสำเร็จในชีวิตแล้ว เธออยากบอกว่า อีก 1 คนสำคัญที่ทำให้เธอมีวันนี้ได้ก็คือ ย่า ของเธอนั่นเอง

“แรงบันดาลใจหลักคือ ย่า คือแรงบันดาลใจจริงๆ คนแก่ อายุจะ 70 มาช่วยเราพลิกตัว ยกยิวขึ้นวีลแชร์ ตัวเราไม่ใช่เบาๆ นะ ที่จริงเราต้องดูแลเขา ไม่ใช่เขามาดูแลเรา มันทำให้เราฮึดขึ้นมาว่า ฉันต้องดูแลคนๆ นี้ให้ได้ ให้เขาได้อยู่สุขสบาย ให้เขาได้กลับบ้าน ไปมีความสุขที่บ้าน ทุกวันนี้ เขาเป็นแรงบันดาลใจทำให้เราสำเร็จ ยิวมีความสุขมากที่ยิวได้โอนเงินให้เขาทุกเดือน มีความสุขที่เราได้ซื้อเครื่องใช้อะไรใหม่ๆ ในบ้าน ไปทำบ้านให้เขาใหม่ ให้สุขสบาย เหมือนตอนที่เขาทำให้เรา เขาคือคนๆ หนึ่งที่สำคัญกับชีวิตมาก ถ้าไม่มีเขา อาจไม่มียิวในวันนี้ก็ได้“

ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-10.00 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )

รับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos




กำลังโหลดความคิดเห็น