รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 9 มกราคม 2564 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “น้องปอย” เด็กกำพร้าวัยแค่ 12 แต่เปี่ยมด้วยความกตัญญูและสู้ชีวิต ทุกวันต้องช่วยป้าขายหมูปิ้งก่อนไปโรงเรียน น้องไม่เพียงเป็นเด็กเรียนดี แต่ยังมารยาทงาม และฝันอยากเป็นหมอ แต่ไม่รู้จะไปถึงฝันหรือไม่?
ปัญหาพ่อแม่แยกทางหรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเสียชีวิต จนลูกต้องกำพร้า หรือต้องอยู่กับปู่ย่าหรือญาติ เป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในสังคมไทย “น้องปอย” หรือ ด.ญ.นภัสสร นาคน้อย วัย 12 ที่ อ.ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี ก็เช่นกัน หลังพ่อกับแม่แยกทาง และแม่มีครอบครัวใหม่ น้องปอยที่ไร้แม่ ยังต้องมาสูญเสียพ่อในภายหลัง น้องจึงอยู่กับปู่ย่า ก่อนป้าจะรับมาอยู่ด้วย
“พ่อเขาเสียไป ป้าก็เป็นคนดูแลน้อง แม่เขาก็ดูบ้าง บางทีก็ไปอยู่กับแม่บ้าง บางทีแม่ก็มารับไปอยู่ด้วย ส่วนมากอยู่ที่นี่กับป้ากับย่า เมื่อก่อนเขาจะอยู่กับย่า แต่อยู่ในชุมชนคนเยอะๆ เราก็กลัวว่าจะไม่ปลอดภัยกับน้อง ก็ให้น้องมาอยู่ด้วย บางทีย่าแกหลับๆ เรียกก็ไม่รู้เรื่อง บางทีเราไปเอาอะไร แกก็ไม่รู้ แกไม่ตื่น แกหลับลึก เลยให้น้องมานอนด้วยดีกว่า ปลอดภัยกว่า”ปราณี นาคน้อย ป้าน้องปอย
ปัจจุบัน “น้องปอย” เรียนอยู่ชั้น ป.6 โรงเรียนวัดหวายเหนียว ทั้งเรียนดี และมารยาทงาม
“เกี่ยวกับเรื่องการเรียน น้องจะมีผลการเรียนดีมาก ที่ รร.ของเรา ถ้านักเรียนได้เกรด 3 กับเกรด 4 ไม่มีเกรดอื่นเลย เด็กจะได้ใบหมั่นเรียนหรือเด็กเรียนดี เรียกว่า เป็นเด็กดีศรีหวายเหนียว น้องได้ตอน ป.3 และ ป.5 ส่วนปีนี้ ก็น่าจะได้อีก ส่วนเรื่องกิริยามารยาท ครูสังเกตเห็นว่า น้องมีมารยาทที่ดี พูดมีสัมมาคารวะ ตรงนี้เป็นสิ่งที่ครูเล็งเห็น ก็เลยมีการประกวดมารยาท ต้องมีขั้นตอนคัดเลือกตั้งแต่ระดับ รร.ก่อน หลังจากนั้น ทุก รร.ในท่ามะกา 4 จะมาประกวดกัน แล้วน้องได้รางวัลชนะเลิศ พอได้ชนะเลิศ ถึงมีโอกาสได้เข้าไปในระดับเขตพื้นที่ ซึ่งพอเข้าไปในระดับเขตพื้นที่ น้องได้เหรียญทอง ก็ถือว่าเป็นเกียรติประวัติที่ดีของน้อง”จรินทร์ ครุธนพร ครูประจำชั้นน้องปอย
ไม่ใช่แค่เรียนดี แต่น้องยังมีจิตอาสาอีกด้วย
“มา รร.แต่เช้าเลย ไม่เคยเกิน 7 โมง น้องไม่เคยมาสาย พอมาถึง รร.น้องจะรับผิดชอบเกี่ยวกับเรื่องเขตบริการ อาคารเฉลิมพระเกียรติ ชั้น 2 ห้องประชุม พอมาถึงเขาจะเก็บกวาด เช็ดถูตามขั้นตอน นอกจากนี้น้องยังมีจิตอาสา ทางห้องเรียนของเรา ต้องการผู้ที่ตรวจว่า ห้องเรียนสะอาดหรือไม่ น้องก็มีจิตอาสา เพราะเขามาแต่เช้า เขาทำของเขาเสร็จแล้ว เขาสามารถขึ้นมาตรวจ นอกจากนี้ที่ครูประทับใจคือ นอกจากตรวจ เขายังออกแบบให้ด้วย ว่าการตรวจ จะตรวจอะไรบ้าง และประเมินออกมา พอถึงวันที่มีชั่วโมงแนะแนว ครูจะให้น้อง ซึ่งเป็นคณะทำงาน ออกมารายงานว่า สภาพห้องเรียนเป็นอย่างไรบ้าง ครูคิดว่าน้องเขามีปมเด่นเกี่ยวกับเรื่อง ความกตัญญูและความรับผิดชอบ”
เด็กกตัญญู-สู้ชีวิต ช่วยป้าขายหมูปิ้งก่อนไป รร.
“ตื่นตี 4 ตื่นมาช่วยป้าเอาของขึ้นรถและอาบน้ำแต่งตัวไป รร. ไปถึงร้านตี 5 ครึ่ง ซ้อนรถมอเตอร์ไซค์พ่วงไปกับป้าขายที่ตลาด ช่วยแบ่งเบาภาระป้า ถ้าป้าทำคนเดียว เขาไม่ไหว”
รายได้ขายหมูปิ้งของป้า ก็ชักหน้าไม่ค่อยถึงหลัง
“(ถาม-ป้าขายหมูปิ้ง รายได้แต่ละวันเท่าไหร่?) วันหนึ่งตอนนี้ได้ 600-700 ก็ไม่พอรายจ่ายหรอก เช้าก็ต้องให้นักเรียนไปแล้ว 80 บาท(ให้ลูกสาวและน้องปอย) ค่าที่อีก 40 ค่าหมูอีก 400 กว่าบาท ไหนจะต้องซื้อของอีก ไม้ ถุง น้ำตาล อีก 100 กว่าบาท ก็ไม่พอหรอก บางวันก็เหลือเงินกลับบ้าง บางวันก็ไม่เหลือ ถ้าไม่เหลือ ก็ยืมเพื่อนบ้าน วันไหนพอ ไม่ต้องจ่ายอะไรเยอะ เราก็เอาไปใช้เขา ไม่มี เราก็ยืมเพื่อนบ้าน”ปราณี นาคน้อย ป้าน้องปอย
นอกจากช่วยป้าขายของแล้ว น้องปอยยังช่วยย่าดูแลปู่ที่พิการติดเตียงด้วย
“คุณปู่โดนรถเฉี่ยว ได้ปีกว่าๆ แล้ว (ถาม-ทำไมเราต้องดูแลปู่ขนาดนี้?) ย่าทำไม่ไหว ย่าอายุ 70 กว่าๆ แล้ว หนูช่วยแบ่งเบาภาระย่า เคยถามย่าว่า มีโอกาสไหมที่ปู่จะหาย ย่าก็ไม่ได้ตอบ (ถาม-รักปู่ไหม?) รักค่ะ”
ย่ามีหลายโรครุมเร้า ไม่ค่อยไหวเหมือนกัน
“ปู่เขาเหมือนเขาจะปวดขา เขาจะร้องครวญคราง บางทีก็นอนดิ้น ไปล้มมา สมองไม่ค่อยจะดี เขาแก่แล้ว 80 แล้ว ขาเขาเหยียดไม่ออก เขาให้ป้าเอาน้ำร้อนประคบ ป้าก็ทำไม่ค่อยจะไหว ป้าก็โรคความดัน ไขมัน จู่ๆ ขาก็บวม ก็ไม่รู้สาเหตุอะไร ป้าก็เหนื่อยหอบ ไม่ค่อยจะไหว”ประชุม เย็นกลม ย่าน้องปอย
แม้ไม่มีโอกาสได้อยู่กับแม่ หลังแม่แยกทางกับพ่อ และมีครอบครัวใหม่ แต่น้องปอยยังคิดถึงแม่อยู่เสมอ และไม่น้อยใจที่ไม่สามารถไปอยู่กับแม่ได้
“(ถาม-ทำไมเราไม่ไปอยู่กับแม่?) แม่เขามีครอบครัวแล้ว (ถาม-ไม่น้อยใจไหม?) ไม่น้อยใจ เพราะเขาต้องอยู่กับแฟนเขา เวลาคิดถึงก็เปิดดูรูป (ถาม-เคยโทรคุยกับแม่ไหม?) เคย (ถาม-บอกแม่ว่ายังไงบ้าง?) ว่างๆ แม่มาหาหนูด้วยนะ (ถาม-ถ้าแม่ดูอยู่ เราอยากบอกอะไรแม่ไหม?) คิดถึงแม่”
ป้าอดสงสารหลานไม่ได้ ยืนยัน รักน้องปอยเหมือนลูก
“บางทีแม่เขาเอาไปนอนด้วย เวลามาส่ง เขาก็จะร้อง (ถาม-สิ่งที่อยากบอกหลาน?) ป้าก็รักหลานเหมือนลูก ป้าก็เลี้ยงหลานเหมือนลูกเหมือนกัน อยากให้เขาตั้งใจเรียนสูงๆ จะได้เลี้ยงตัวเองได้เวลาป้าไม่อยู่ (ร้องไห้) ป้าสงสารน้อง น้องไม่มีพ่อ เมื่อก่อนตอนน้องมีพ่อ น้องยังได้อยู่ดีกินดี ไม่มีพ่อแล้ว ป้าก็ไม่ปัญญาเลี้ยงน้องได้ดีเท่าพ่อเขา เมื่อก่อนพ่อเขาอยู่ เขาอยากได้อะไร เขาก็ได้ แต่ตอนนี้เขาอยากได้อะไร เขาก็ไม่ได้ เขาก็น่าสงสาร อยากไปอยู่กับแม่ ก็อยู่ไม่ได้ เพราะแม่เขาเช่าห้องอยู่ เขาจะเอาน้องไปอยู่ด้วยก็ลำบาก เขาเป็นห่วงลูก กลัวจะเป็นอันตรายต่อลูก เขาเป็นเด็กผู้หญิงด้วย ถ้าเป็นเด็กผู้ชาย เขาคงเอาไปอยู่ได้”
สำหรับความสุขของน้องปอยวันนี้ คือการได้ช่วยป้าขายของและช่วยย่าดูแลปู่ ส่วนอนาคตแม้วาดฝันอยากเป็นหมอ แต่น้องปอย บอกว่า ไม่รู้จะมีโอกาสเรียนได้ไกลแค่ไหน แต่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุดตามที่ป้าบอก ซึ่งถ้าถามป้าว่า มีกำลังที่จะส่งน้องปอยให้ถึงฝันหรือไม่? ป้า ผู้มีอาชีพขายหมูปิ้ง ตอบตามความเป็นจริงได้ทันที
“ไม่มีหรอก เป็นหมอต้องใช้เงินเยอะ ป้าไม่มีเงินส่งน้องเรียนหรอก ป้าให้ได้แต่วิชา จะให้ป้าส่งน้องเรียนหมอ ป้าคงไม่มีปัญญา เพราะป้าก็ไม่ได้มีเงินเยอะอะไรขนาดนั้น ป้าก็ทำกินไปวันๆ หนึ่ง”
หากท่านใดต้องการช่วยเหลือทุนการศึกษา น้องปอย สามารถโอนไปได้ที่ ธนาคารออมสิน สาขาท่ามะกา
ชื่อบัญชี ด.ญ. นภัสสร นาคน้อย เลขที่บัญชี020-3-31911-741
คลิกชม รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “ทำวันนี้ให้ดีที่สุด”
https://www.youtube.com/watch?v=MwFMN6O83-Q&t=877s
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )
หรือที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
และยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
