รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2564 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “น้องลูกตาล” ที่แม้จะไม่เป็นที่ต้องการของพ่อแม่แท้ๆ แต่มีหญิงกรรมกรใจบุญอาสารับเลี้ยงเธอเป็นลูกบุญธรรม เพื่อให้เธอมีโอกาสลืมตาดูโลก ไม่ต้องถูกแม่แท้ๆ ทำแท้งไปเสียก่อน เมื่อแม่บุญธรรมยอมลำบากเพื่อเธอ เธอก็รักและกตัญญูต่อแม่คนนี้เช่นกัน
“ลูกตาล” หรือ ด.ญ.เพชรไพลิน เพ็งอุดม วัย 10 ขวบคนนี้ อาจหมดสิทธิ์ลืมตาดูโลก ถ้าแม่ของเธอตัดสินใจทำแท้งไปเสียก่อน จากปัญหาความไม่พร้อมที่จะมีลูก โชคดีที่มี “หนึ่งฤทัย ไพรศรี” กรรมกรรับจ้างรายวัน ช่วยทัดทานแม่แท้ๆ ของลูกตาลไว้ และอาสารับเลี้ยงเด็กคนนี้เองในวันที่เด็กลืมตาดูโลก
“ตอนนั้นแม่ไปอยู่ประจวบฯ นะ ไปทำงาน ไปมีแฟน น้าชายของน้องแม่เขา เขายังไม่อยากมี ไม่พร้อม เลยบอกเขาว่า ท้องใหญ่ขนาดนี้แล้ว ถ้าไปทำแท้ง ก็อันตรายหลายอย่าง แล้วเด็กเกิดมาแล้ว เขาไม่รู้เรื่อง อย่าเอาออกเลย เดี๋ยวคลอดแล้ว รับเอง ในทางกฎหมายการรับรองบุตร ไม่ได้มีชื่อแม่ น่าจะเป็นน้าเขา เป็นแฟน ก่อนเลิกกับเขา ตาลได้ 2 ขวบแล้ว”
เมื่ออาชีพกรรมกรต้องตระเวนรับจ้างไปเรื่อย ทำให้หาที่อยู่ถาวรลำบาก บ้านที่อยู่ปัจจุบันจึงเป็นบ้านเช่าอย่างที่เคย แต่แม่บุญธรรมของลูกตาลเริ่มคิดจะอยู่ตรงนี้อย่างถาวร (อ.ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี) เพื่อให้ลูกตาลได้เรียนจนจบ ซึ่งตอนนี้ ลูกอยู่ ป.4 แล้ว
ตั้งแต่รับลูกตาลมาเลี้ยง แม่บุญธรรมจะพาลูกติดตัวไปด้วยเสมอ ไม่ว่าจะไปทำงานที่ไหน
“ไปไหนก็ไป ไปทำงานก็หอบไปด้วยกัน มีเปล ผูกเปล และซื้อนมกล่อง นมแล็คตาซอย ไปอยู่ที่ไซต์งาน”
ภาพแม่ทำงานก่อสร้างท่ามกลางแดดร้อน เป็นภาพที่ชินตาลูกตาล จนอดสงสัยไม่ได้ว่า แม่ไม่ร้อนหรือ? กระทั่งได้ประจักษ์ด้วยตนเองว่า แม่ต้องทำงานหนักแค่ไหน?
“ตอนเด็กๆ เห็นแม่ทำงาน ถามแม่ว่า แม่ไม่เหนื่อยเหรอ ไม่ร้อนเหรอ แม่บอก ไม่เหนื่อยไม่ร้อนหรอกลูก หนูไม่เชื่อแม่ เลยลองมาทำเอง เหนื่อย ร้อน รู้แล้ว”
ช่วยแบ่งเบาภาระแม่ ไม่อยากให้แม่เหนื่อย!!
แม้ยังเด็กเกินกว่าจะรับจ้างทำงาน แต่ลูกตาลก็พร้อมช่วยแม่ทำงานก่อสร้างเท่าที่ตนเองที่จะทำได้
“ปกติมาทำงาน 7.00-8.00 น. เถ้าแก่ชอบให้คนมาเร็วๆ ทำถึง 5 โมง งานที่ทำ เก็บไม้ เอาทรายมาใส่กระบะ ตอนทำงานร้อนเหมือนกัน รู้สึกดีใจ ได้แบ่งเบาภาระแม่ได้นิดหน่อย แต่ก่อนไม่ได้แบ่งเบาภาระแม่เลย เกรงใจ กลัวแม่เหนื่อย ลำบาก จะหาเงินมาช่วยแม่สู้ ไม่เคยท้อ”
ขณะที่แม่บุญธรรมพร้อมทำงานทุกอย่างที่ช่างเรียกใช้
“หน้าที่เราเป็นจับกัง ทุกอย่างที่ช่างเรียกใช้ ช่างให้ทำอะไร ก็ทำ งานหนักๆ หลักๆ คือผสมปูน กวนปูน หิ้วทราย ค่าจ้างเดิมทีได้ 300 และมาขึ้นเป็น 330 และขึ้นเป็น 350”
แม้วัยของลูกตาล ควรจะได้เล่นอยู่กับเพื่อนๆ แต่น้องกลับไม่รู้สึกแบบนั้น อยากทำงานกับแม่มากกว่า
“แม่ทำงานคนเดียว แม่เหนื่อย การไปเล่นสนุก ก็ได้เล่นแค่แป๊บๆ แต่ทำงานกับแม่ สนุกตลอด เล่นไป ทำงานไป รู้สึกสนุก เลยไปทำงานกับแม่ดีกว่า ดีกว่าไปเล่น”
นอกจากช่วยแม่ทำงานก่อสร้างแล้ว ระหว่างไปโรงเรียน ลูกตาลยังมักจะนำขนมไปขายเพื่อช่วยแม่อีกทาง อยากช่วยแม่ประหยัดให้มากที่สุด
“ลูกบอกว่า แม่ หนูรู้แล้วแม่ทำงานเหนื่อยมาก หนูต้องช่วยแม่ประหยัดกว่านี้แล้ว ประหยัดยังไงลูก วันไหนแม่มีตังค์ให้หนูไปกินโรงเรียนน้อย หนูไม่เอาก็ได้ เพราะที่โรงเรียนเขามีข้าวกิน อ้าว! กินข้าวโรงเรียน ไม่มีตังค์ซื้อขนมกิน เดี๋ยวหนูก็ไปมองปากเขากินสิ เขาบอก ไม่เป็นไร”
ดูเหมือนลูกตาลจะแบ่งเบาภาระแม่ได้หลายอย่าง วัยแค่ 10 ขวบ นอกจากช่วยแม่ทำงานก่อสร้างแล้ว งานในครัว เธอก็ทำเป็น
“ถ้าแม่กลับมากินข้าว เขาอยู่บ้าน เขาก็จะหุงข้าว ทำกับข้าวไว้ให้”
10 ปีที่อยู่ด้วยกันไม่เคยห่าง แม้ไม่ใช่แม่ลูกแท้ๆ แต่สายใยรักและผูกพัน ยิ่งกว่าแม่ลูกแท้ๆ หลายเท่านัก รักชนิดที่ไม่มีวันทิ้งกันแน่นอน
“(ถาม-ถ้าวันหนึ่งพ่อแม่ที่แท้จริงมาเจอ ตอนนี้เขาสบายแล้ว เราจะไปไหม?) ไม่ไป ในเมื่อแม่เป็นคนที่คิดว่าไม่เอาแล้ว และถ้าวันหนึ่งเขากลับมาจะเอาเรา ถามว่าแม่คนนี้จะอยู่ยังไง เป็นห่วง อยู่คนเดียวไม่ได้ ยังไงหนูก็จะไม่กลับไปหาแม่คนนั้นแล้ว แม่อยู่คนเดียว ยังไงหนูก็ไม่ให้อยู่ ไม่ทิ้ง”
“ถ้าแม่แท้ๆ เขามาเอา ยืนยันที่จะเอาไป ก็อยู่ที่ตัวเด็กด้วยว่าจะไปไหม ก็คงต้องให้ แต่แม่คงเสียใจ เพราะเราไม่คิดจะทิ้งเขา ก็เลี้ยงเขามาจนผูกพัน ใจลึกๆ คือไม่อยากให้ ไม่อยากให้ไม่ใช่ว่า เราเลี้ยงโตมาขนาดนี้แล้ว ให้เขาไปใช้งาน ไม่ใช่ ไม่ได้คิดแบบนั้น เหมือนเป็นเพื่อนอยู่กับเรามาจนขนาดนี้แล้ว”
ย้อนกลับไป วันที่แม่บุญธรรมต้องบอกความจริงกับลูกตาล แม่อดถามลูกบุญธรรมคนนี้ไม่ได้เช่นกันว่า เมื่อไม่ใช่แม่แท้ๆ จะยังรักเธออยู่ไหม?
“แม่ก็ถามว่า แล้วหนูจะรักแม่ไหม บอกว่า ถึงแม่ไม่ใช่แม่หนู แต่แม่เก็บหนูมาเลี้ยง ให้หนูได้มีโอกาสเกิดขึ้นมา หนูจะอยู่กับแม่ ลำบากยังไง โตขึ้นไป ยังไงหนูก็จะหาทางเรียนสูงๆ เพื่อพาแม่ไปเที่ยว หนูจะทำความฝันของหนูให้เป็นจริง”
ไม่ต้องพูดว่า รัก แต่คำตอบชัดเสียยิ่งกว่าชัดว่า ลูกตาลรักแม่บุญธรรมคนนี้ขนาดไหน และคงไม่มีใครมาพรากทั้งคู่ให้จากกันได้
หากท่านใดต้องการช่วยเหลือทุนการศึกษาน้องลูกตาล สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารออมสิน สาขาท่ามะกา ชื่อบัญชี ด.ญ.เพชรไพลิน เพ็งอุดม เลขบัญชี 020-3-47056-556
คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “ลูกตาลหล่นไกลต้น”
https://www.youtube.com/watch?v=Tq8BSEtHfdM&t=330s
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )
หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
