รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 13 ธันวาคม 2568 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.สมุทรปราการ เพื่อรู้จัก “พี่มล” ซึ่งอดีตเคยมีฐานะร่ำรวยจากธุรกิจที่รายได้ดี แต่แล้วเมื่อวันหนึ่งธุรกิจต้องปิดตัว ทำให้ขาดรายได้ ชีวิตเธอต้องเผชิญกับความยากลำบากถึงขั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่เพื่อบุพการีที่เธอรัก เธอพร้อมสู้ต่อไปให้ถึงที่สุด
ภาพบ้านหลังใหญ่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ จ.สมุทรปราการ อาจชวนให้คิดว่า เจ้าของบ้านและผู้พักอาศัยในบ้านหลังนี้ ต้องมีชีวิตที่สะดวกสบาย มีรายได้ดี แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม
นฤมล สุทธา หรือพี่มล วัย 59 เจ้าของบ้าน ซึ่งพักอยู่กับแม่วัย 92 เล่าว่า“สมัยก่อนพี่มลมีธุรกิจ พอมีตังค์และซื้อบ้าน แต่เรื่องเงิน เป็นคนไม่ค่อยเก็บ เพราะใช้เงินเก่ง และส่วนใหญ่ชอบให้ลูกเรียนดีๆ ให้ไปเรียนโรงเรียนสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น ก็กึ่งเป็นสห และกึ่งเป็นอินเตอร์นิดๆ”
“(ถาม-แสดงว่าเมื่อก่อนก็เป็นคนที่มีรายได้สูงมาก ถึงมีบ้านหลังโต?) ถ้าพูดถึงตอนสมัยมีธุรกิจ รายได้ก็เยอะนะ เดือนหนึ่งก็ตกหลายแสน แต่หลังๆ ธุรกิจเราไม่ค่อยดี และค่าเช่าสถานที่ค่อนข้างสูง รายได้ไม่พอกัน จึงต้องปิดไป”
ก่อนหน้าธุรกิจจะล้ม ยังถูกสามีตีจาก!
“(ถาม-กับสามี มีปัญหาอะไรกันถึงแยกทาง?) เรียกว่าก็ธรรมดาของผู้ชายบางคนที่เขาจะพบรักใหม่”
ไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่ฮึดสู้เพื่อพ่อแม่!
“(ถาม-หลังจากธุรกิจล้มลง ทำให้ชีวิตต้องดิ้นรน?) ใช่ ลำบากมาก (ถาม-คนที่เคยมี พอมาสู่จุดต่ำสุด สถานการณ์ครอบครัวตอนนั้นเป็นยังไงบ้าง?) ตอนนั้นรับไม่ได้ และก็มีคิดสั้น แต่สุดท้ายเราหันมาเห็นแม่กับพ่อแล้ว พอยิ่งพี่สาวคนโตเสีย เราก็ยิ่งต้องสู้แล้ว ไม่เคยคิดสั้นแล้ว”
เมื่อธุรกิจล้ม จนขาดรายได้ ส่งผลให้ความเป็นอยู่ยากลำบากถึงขั้นไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำค่าไฟ พี่มลต้องดิ้นรนทำงานทุกอย่าง เพื่อให้มีรายได้มาดูแลพ่อแม่
“ตอนแรกเลย บ้านโดนถอดหม้อแปลงไปเลย และยืมเพื่อนมาจ่ายค่าไฟ ก็ยืมคนโน้นคนนี้ทีละ 500 อยู่เรื่อยเลย เพราะพี่มลไม่ได้เก็บตังค์ไว้เลย (ถาม-แล้วช่วงที่เกิดวิกฤตด้านการเงิน เอารายได้จากไหนมาดูแลพ่อแม่?) ตอนแรกรับจ้างเป็นแม่บ้านทำความสะอาด (ถาม-ได้รายได้เป็นวันๆ ไป?) ใช่ค่ะ นายจ้างที่เราเคยไปทำ ให้ทำอาทิตย์ละ 3 วัน (ถาม-ทุกวันยังทำหน้าที่ตรงนั้นอยู่ไหม?) ไม่ได้ทำ พอดีมือพี่มลมันเจ็บมาก พี่มลล้างห้องน้ำแล้วโดนน้ำยากัดมือ น้ำยามันเป็นกรด นี่ 2-3 ปีแล้ว ไปหาหมอก็ไม่หาย เพราะเรายังต้องโดนน้ำยาอยู่ตลอด ใส่ถุงมือล้างจาน หมอก็ไม่ให้โดนน้ำยาล้างจานแล้ว เพราะมือเราไม่สามารถโดนอะไรได้แล้ว (ถาม-แพ้สารเคมี?) ใช่”
หลังสุขภาพไม่เอื้อให้ทำอาชีพแม่บ้านแล้ว พี่มลเริ่มหาอาชีพใหม่ที่คิดว่าพอจะทำได้“ตอนหลังก็มาขับแท็กซี่ (ถาม-มาเริ่มต้นขับแท็กซี่ได้ยังไง?) ขับแท็กซี่นี่คือ เขาใช้ศัพท์กันว่า ล้อหมุน ได้ตังค์ เราก็เลยสนใจ เลยไปเช่ามาขับ (ถาม-เราเป็นผู้หญิงไม่กลัวหรือ?) พี่มลไม่ขับกลางคืนดึกเท่าไหร่ และถ้าวันไหนที่ขับกลางคืน ถ้าเขาเรียกไป ก็คือไปห้างสรรพสินค้า ไปที่ที่ถนนใหญ่ๆ (ถาม-แต่ต้องดูแลพ่อแม่ด้วย การขับรถมันแทบไม่มีเวลาเลย?) ใช่ เพราะฉะนั้นพี่มลเลยขับไม่ได้นาน เพราะเราหารายได้ไม่ได้เยอะ และเราต้องส่งค่าเช่ารถด้วย เลยขับได้ไม่นาน สุดท้ายก็เลิก”
เมื่อรายได้จากการขับแท็กซี่ไม่คุ้มกับค่าเช่ารถ พี่มลจำต้องมองหาอาชีพใหม่ ก่อนตัดสินใจทำงานที่เธอรักตั้งแต่เด็ก
“จริงๆ พี่มลอยากเรียนทางด้านนาฏศิลป์ตั้งแต่เล็ก ขอพ่อตั้งแต่ ป.4 แล้ว แต่พ่อไม่ให้เรียนทางนี้ พ่อรับเหมาก่อสร้าง เรียนอุเทนฯ ก็อยากให้ลูกเรียนสถาปัตย์ แต่พี่มลชอบรำตั้งแต่เด็ก ก็เลยใช้วิธีครูพักลักจำ”
“(ถาม-พอเลิกขับแท็กซี่ ทำไมเลือกมารำเปิดหมวก?) พอดีเพื่อนเขาร้องเพลงเปิดหมวก แล้วเขาพาพี่มลไปสอบที่เขตดินแดงเกี่ยวกับการร้องเพลงเปิดหมวก ทีนี้วันที่พี่มลไปสอบร้องเพลง พี่มลเห็นเขาให้ติ๊ก มีคำว่านาฏศิลป์ พี่มลเลยถามเจ้าหน้าที่ว่า ไม่ขอร้องเพลง ขอรำได้ไหม เขาบอกว่า ได้ แต่ต้องรำให้เขาดู และต้องอัดเป็นวิดีโอส่งให้คณะกรรมการตรวจสอบก่อนว่า เรามีความสามารถจริงไหม สรุป พี่ได้ ก็เลยเริ่มรำเปิดหมวกเลย (ถาม-จริงๆ ได้เรียนรู้หรือไปฝึกในสถาบันไหนมาก่อนไหม?) ไม่เคยเลย แต่พี่มลดูทางยูทูบนะ”
ทุกครั้งที่พี่มลออกไปรำเปิดหมวกเพื่อหารายได้ จะพาแม่ไปด้วยทุกครั้ง เพราะไม่อยากทิ้งแม่ไว้คนเดียวที่บ้าน กลัวไม่ปลอดภัย
“(ถาม-เวลาเรารำ และมีแม่ให้กำลังใจอยู่ข้างๆ มีคนเข้ามาสอบถามหรือพูดคุยบ้างไหม?) บางคนเขาก็เห็นด้วย เขาก็ชม บอกว่าเยี่ยม ดีจัง แต่ก็มีบางคนที่หาว่าพี่มลเอาแม่ไปทรมาน (ถาม-แล้วพี่มลบอกเขาว่ายังไง?) พี่มลบอกว่าถ้าไม่เอาแม่มา แม่อยู่คนเดียว แม่จะเหงา และกลัวแม่จะล้ม”
ด้านคุณยายกำไล แม่ของพี่มล กับวัย 92 ยอมรับว่า ขณะนี้สุขภาพไม่ค่อยดี“ปีนี้ไม่ค่อยดี หูตาก็มองไม่ค่อยเห็น ลางๆ หูไม่ค่อยได้ยิน เดินก็ต้องใช้ไม้เท้า หรือไม่ก็ต้องมีอะไรให้จับถึงจะพอเดินได้ (ถาม-กินข้าวเองได้ไหม?) กินข้าวเองได้ แต่มันหก ลูกก็เลยป้อน”
ปัจจุบันพี่มลดูแลแม่เพียงคนเดียว ส่วนพ่อเสียชีวิตแล้ว โดยพี่มลดูแลจนวาระสุดท้ายของพ่อ
“(ถาม-แล้วรายได้จากการรำเปิดหมวก เป็นยังไงบ้าง?) ถ้าเป็นตลาดที่คนเดินเยอะๆ ก็ได้เยอะนะ (ถาม-แล้วมันเพียงพอต่อการดำรงชีวิตสองแม่ลูกไหม?) ก็พอบ้างไม่พอบ้าง เพราะบางวันคนก็น้อย (ถาม-แล้วค่าใช้จ่ายเคยขัดสนหรือขาดแคลนบ้างไหม?) ก็มีบ้าง แต่เราก็พยายามอดทนเอา”
ขาดแคลนแค่ไหน ก็ไม่ยอมให้แม่อด!
“(คุณยายรู้สึกยังไงที่เห็นลูกสาวรำ?) ก็ดีใจ ลูกรำยังดีกว่าไปทำงานอย่างอื่น มันลำบาก (ถาม-ลูกคนนี้เป็นยังไงบ้างในสายตายาย?) ตอนเด็กเขาเป็นคนอ่อนแอ และไม่ค่อยพูด แต่โตขึ้น เก่ง เขาหางานเขาเอง แต่สงสารเขาตอนเขาทำงานเยอะๆ เดี๋ยวก็แม่ สารพัด (ถาม-วันที่เขาหาเงินได้เยอะๆ เขาดูแลยายยังไงบ้าง?) ก็ดูแลดี ได้กินของดีหน่อย (ถาม-เคยอดบ้างไหม?) เขาไม่ให้อดนะ เขาก็หาให้กินจนได้”
ถึงวันนี้ปีกว่าแล้วที่พี่มลยึดอาชีพนางรำเปิดหมวกหารายได้ดูแลแม่วัย 92 หากนึกย้อนถึงช่วงเวลาที่ธุรกิจเคยรุ่งเรือง ก่อนจบลงด้วยการปิดตัวและขาดรายได้ เหมือนชีวิตไม่เหลืออะไร เพราะสามีก็ตีจาก ลูกก็ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ แต่อย่างน้อย วันนี้พี่มลยังเหลือแม่ ...แม่ที่เธอรักยิ่งกว่าสิ่งใด แม้ลำบากแค่ไหน ก็พร้อมสู้เพื่อแม่ตลอดไป“อยากให้แม่อายุยืน อยากให้แม่แข็งแรง จะดูแลแม่ให้ดีที่สุด”
หากท่านใดต้องการติดต่อจ้างงานพี่มลให้ไปรำโทรไปได้ที่ 095-735-3006 หรือหากต้องการช่วยเหลือ โอนไปได้ที่ธนาคารกรุงเทพ ชื่อบัญชี นางนฤมล สุทธา เลขที่บัญชี 162-4-23033-8
คลิกชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ตอน “นางรำหัวใจกตัญญู”
https://www.youtube.com/watch?v=f0ohjR7ke2o
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 11.30-12.00 น. ทาง NEWS1 (กล่อง IPTV ของ NT ช่อง 64 / กล่อง AIS Play Box ช่อง 618 / กล่อง True ID ช่อง 19)
หรือรับชมรายการย้อนหลังได้ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ https://web.facebook.com/KonJingJaimaitor/
หรือยูทูบฅนจริงใจไม่ท้อ https://www.youtube.com/channel/UCsb4sLqdHs35km4uQ_tOCjQ/videos
